güneş vardır dışarıda ve hatta içeri bile girmek ister, utanmadan. neden utansın...
zar zor giyinirsin. ne giyeceğini düşünmeden ilk bulduklarını geçirirsin. bi şekilde dışarı atarsın kendini. arabaya doğru yürürken, ki güneşle ilk temastır bu, tepeden sana güldüğünü fark edersin. temiz havayı solumamaya çalışırsın çünkü en çok o hatırlatacaktır sana. herhangi bir şeyi.
çünkü sen hatırlamak istiyorsun aslında. çünkü unutman gerekenleri kabul edip çeviremiyorsun sayfayı. çünkü biliyorsun ki hava yağmurlu olsa da hatırlayacak çok şeyin var. şarkılar, güzel havalar, rüyalar senin bahanen. çünkü insansın, bilmem ya da kendini öyle kandırıyorsun.
ihtiyacın olan zamansa, hani çabuk geçerdi zaman? diye ağlyorsun. halbuki biliyorsun, gerçekten istesen...
arabaya binmene az kalmışken koşarak eve dönmek, havasız odanda yorganın altına saklanmak ve bir daha çıkmamak istiyorsun...
ama yapamazsın. gitmek zorundasın. kimseye açıklayamazsın bu hastalığını.
ve biliyorsun ki yarın, yağmur yağacak belki ama sen aynı şeyleri yaşayacaksın....
1 yorum:
bu yazının altına imza atmak istiyorum.
Yorum Gönder